Rola partnerów socjalnych w procesie  restrukturyzacji Wegry

 
eu_flag

Pierwotnym celem  organów  reprezentacji  pracobiorców,zwiazków zawodowych jest zagwarantowanie,tworzenie miejsc pracy w brażach wydobywczych.Charakterystyczną cechą górnictwa była i nią zostanie, że po wycierpaniu się zlóż  poszczególnych kopalń, w innych miejscach należy przystapić do wydobycia. Poprzednio też nastapily zmiany miejsc pracy w ramach górnictwa.Ale górnik dostał zawsze stanowisko górnicze. Po procesach zamykania kopalń konieczne jest stworzenie nowych miejsc pracy, zatrudnienie należy zrealizować w ramach przemyslu górniczego. W tym przypadku związkowa obrona interesów może odnieść sukces tylko drogą prowadzenia szkolenia, dokształcenia, przeszkolenia, rozszerzenia wiedzy, równiez dla osób w doroslym. wieku. Tam, gdzie zloża sie wycierpaly, lub zmieniło się zapotrzebowanie na surowce, lub wydobycie jest już nieekonomiczne powstaje przymus przeprowadzenia restrukturyzacji.


Związek zawodowy – we wspólpracy z pracodawcami – powinien dokonać analizy spodziewanych konzekwencji, efektów ekonomicznych, możliwości bezpiecznego zachowania miejsc pracy, udzielając w ten sposób pomocy swoim członkom i osobom  reprezentowanym przez niego.Ten wizerunek przyszłości daję orientacje pracobiorcy i pomoga mu zaplanować swoja indywydualną kariere, droge życiowa. Bardzo trudno jest planować majac prace „wiszącą w powietrzu” i nie wiedząc jak dlugo bedzie sie w stanie utrzymywać swoja rodzinę z dochodów  otrzymanych w danym miejscu pracy.Wlaśnie dlatego pierwszorzednym celem zwiazków był-w procesie restrukturyzacji – dawanie poczucia bezpieczenstwa, unikanie sytuacji życiowych pozbawionych perspektyw. Nawet wówczas, gdy stanowisko górnicze zostało zlikwidowane. Pierwszym krokiem uczynionym  w wspólpracy z pracodawcami było zbadanie drogą wizyt złozonych w miejscu pracy- krótko- lub dlugofalowych możliwosci zatrudnienia, bowiem w górnictwie zagwarantowanie kwoty CO2, emisja dwutlenka siarki i liberalizowany rynek prądu stanowiły nowe wyzwania.


W ramach wspólpracy z pracodaw cami,po pierwsze należało okreslić- w nowym otoczeniu rynkowym- realne możliwosci funkcjonowania kopalni. Drugą sprawą, w której partnerzy socjalni mogą wspólpracować ze sobą,to zachowanie za pomocą wspólnej argumentacji, tych miejsc pracy,które bez wsparcia i na dłuższą metę mogą funkcjonować. Leży to w wspólnym interesie stron. Partnerzy spoleczni na Węgrzech w tym zakresie ciągle wspólpracowały ze sobą, zarówno na szczeblu lokalnym, jak i branżowym. W przypadku konieczności podjęcia dzialań, mają one być realizowane w sposób ludzki ,stosując  ludzkie podejścia,w mierze wiekszej, niż wynika to z ram prawnych.. W tym procesie udało sie dojść do porozumienia zarówno z rządem, jak i pracodawcami odnośnie poprawienia warunków pójścia na emeryturę, polepszenia instytucji wcześniejszej emerytury,i zapewnienia jednorazowych dotacji potrzebnych do przesiedlenia, lub uzyskania nowej pracy.

Z pracodawcami współpraca w tym zakresie była mniejsza, ale z rządem zawarto wlaściwe porozumienie. Z aspektu miejsc pracy zależy nam równiez na zachowaniu ludności danej osady, co możliwe jest tylko przeż utworzenie nowych miejsc pracy w danym obszarze, które miejsca potrafią zagwarantować przynajmniej taki poziom i jakość życia, które były zagwarantowane poprzednio przez przedsiębiorstwa górnicze. Na Węgrzech, zgodnie z praktyką europejską rozpoczął się proces stymulujacy założenia osad górniczych, i tworzenia w nich nowych miejsc pracy. Dzieki temu na osiedlach górniczych dziś bezrobocie jest już minimalne. /Np. w Dorogi Tatabánya, gdzie wczesniej górnictwo węglowe bylo branżą  glówną, określającą./

Partnerzy socjalni na podstawie wspólnych doświadczeń praktycznych i wspólpracy moga wdrożyć i kontynuować kulturę pracy, i wspólpracy, w danym obszarze może się zdarzyć, że akurat te same osoby będą menedżerami, które poprzednio w kopalniach byli zatrudnieni i nadal mogli tam pozostać pracobiorcami.Ważnym aspektem tej współpracy jest umowa zbiorowa, która w procesach restrukturyzacyjnych dawała jednak pewne zabezpieczenie, uczucie bezpieczenstwa dla pracownika, pod względem określonego terminu wypowiedzenia, ewentualnej podwyżki wysokości odprawy. Więc, umowa zbiorowa stanowi pewien plus na codzień, gwarantujący mniejszy stopien ubezwłasnowolnienia pracownika, tworzenia bardziej obliczalnego wizerunku przyszłosci.Dlatego jest ona najważniejszym dokumentem we wspólpracy partnerów społecznych. Przywraca ona charakter ludzki „humanum” ,bezpieczeństwo miejsca pracy, umożliwia jego zachowanie.